Η λεηλασία της Ελλάδος
Analyst Team /
Επιμέλεια: Δώρα Ι. Βολιώτη / Περίληψη:
«Όταν μία χώρα δεν θέλει να παραδεχθεί πως έχει χρεοκοπήσει, δηλώνοντας
το επίσημα μέσω της άμεσης στάσης πληρωμών, χάνει ακόμη και τα εδάφη της. Ενώ
όταν οι Πολίτες της κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, ότι κυβέρνηση τους δεν είναι
αυτή που έχουν εκλέξει, αλλά οι στυγνοί αποικιοκράτες που την ελέγχουν απόλυτα,
είναι άξιοι της μοίρας τους.»
Αγαπάμε πολύ την Ελλάδα, τους Έλληνες
επίσης, χωρίς να ισχυριζόμαστε πως δεν έχουν κάνει λάθη –πάρα πολλά
λάθη, όσον άφορα την οικονομία της χώρας τους, καθώς επίσης τη διαχείριση των
δικών τους οικονομικών. Δεν αρνούμαστε φυσικά ούτε τα προβλήματα της
φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, της διαπλοκής, της γραφειοκρατίας, της θεσμικής
κατάρρευσης, του πολιτικού καιροσκοπισμού και όλα τα υπόλοιπα –τα οποία έχουν
συμβάλλει σημαντικά στην υποδούλωση της Ελλάδας από τους «δανειστές» της,
ουσιαστικά από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης κυρίως.
Εν τούτοις η
υπερχρέωση, ιδίως η χρεοκοπία της Ελλάδας, δεν οφείλεται στους Έλληνες Πολίτες –γεγονός
που έχουμε τεκμηριώσει δεκάδες φορές στο παρελθόν, ενώ αποδεικνύεται επί πλέον
από ένα πρόσφατο γαλλικό βίντεο, με
ελληνικούς υποτίτλους: https://www.youtube.com/watch?v=I1XUzD146BI
όπου δίνεται από ουδέτερους
τρίτους (Γάλλοι), μία συνοπτική εικόνα της πορείας της πατρίδας μας προς την
καταστροφή και το χάος. Μία πορεία που μπορεί ακόμη να ανακοπεί, αλλά
μόνο εάν οι Έλληνες αντιδράσουν
συλλογικά, κατακλύζοντας τους δρόμους –γεγονός που σημαίνει όμως ότι,
πρέπει να ξεπεράσουν το «μετατραυματικό» σοκ, λόγω του οποίου σιωπούν εκκωφαντικά,
όπως τα πρόβατα που έχουν συμβιβαστεί με τη σφαγή τους.
Όσον αφορά δε τις ελίτ της
χώρας, όπως διαπιστώνεται από την ακούσια πιθανότατα παραίτηση του προέδρου της
Τράπεζας Πειραιώς, από την
κατάρρευση του MEGA κοκ., από
το κατάντημα δηλαδή αυτών που τάχθηκαν αμέσως το 2010 υπέρ του ΔΝΤ και της
Τρόικα, ίσως να έχουν καταλάβει πια πως δεν θα είναι οι ωφελημένοι
της λεηλασίας της χώρας, όπως νόμιζαν αρχικά, αφού έχει έλθει πλέον και η δική
τους σειρά.
Περαιτέρω, σύμφωνα με τα
ΜΜΕ, η Ελλάδα συνεχίζει επιτυχημένα τις ιδιωτικοποιήσεις –κάτι που ασφαλώς απαιτεί
ανόητους αναγνώστες, ακροατές και τηλεθεατές, αφού δεν πρόκειται σε
καμία περίπτωση για ιδιωτικοποιήσεις αλλά, αντίθετα, για κρατικοποιήσεις.
Ακόμη χειρότερα, για την κλοπή των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους
από άλλα κράτη –με την έννοια πως εξαγοράζονται
οι δημόσιες επιχειρήσεις σε εξευτελιστικές τιμές όχι βέβαια από ιδιώτες, αλλά
από άλλες κρατικές εταιρείες.
Αυτό ισχύει για τον ΟΛΠ που εξαγόρασαν οι Κινέζοι, για τα 14 αεροδρόμια που
πήραν οι Γερμανοί, καθώς επίσης για τα τραίνα που πουλήθηκαν στους Ιταλούς, ενώ
φυσικά δεν πρέπει να είναι μάντης για να καταλάβει κανείς ότι, επόμενοι
στη σειρά θα είναι οι Γάλλοι με τη ΔΕΗ, με την ΕΥΔΑΠ ή με κάποια άλλη δημόσια
επιχείρηση. Έτσι άλλωστε
συμπεριφέρονταν ανέκαθεν οι αποικιοκράτες στα προτεκτοράτα τους, όπου δεν είχαν
ποτέ ως στόχο την εξυγίανση της οικονομίας τους, αλλά τη στυγνή λεηλασία
–απαγορεύοντάς τους ταυτόχρονα να αναπτύσσουν τη βιομηχανία τους.
Σύμφωνα πάντως με τη Reuters, με μία από τις τέσσερις αδελφές, δηλαδή (βλ. άρθρο):
«Η Ελλάδα κατάφερε, όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις
που απαιτούν οι δανειστές της, έναν άθλο (μία
αξιοθαύμαστη επιτυχία!). Ειδικότερα, η αρμόδια
επιτροπή ιδιωτικοποιήσεων αποδέχθηκε την ιταλική προσφορά για την εξαγορά της
εταιρείας σιδηροδρόμων ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ύψους 45 εκ. €. Η επιχείρηση αυτή θα
ανήκει πλέον στην ιταλική κρατική εταιρεία Ferrovie dello Strato. Οι ιδιωτικοποιήσεις
αποτελούν ένα μέρος των υποχρεώσεων της χώρας που αφορούν στη χρηματοδότηση της
από τους δανειστές της, μέσω των οποίων η Ελλάδα θα βοηθιόταν να ξεφύγει από
την κρίση».
Συνεχίζοντας, η γερμανική FRAPORT που
εξαγόρασε τα αεροδρόμια, για τα οποία
στην πραγματικότητα θα πληρώσουμε αντί να πληρωθούμε, δεν έκρυψε
καθόλου τα μεγάλα κέρδη που περιμένει από τη λειτουργία τους, υπενθυμίζοντας
πως όταν η κυβέρνηση επιχείρησε να αντισταθεί, οι «δανειστές»
σταμάτησαν να δίνουν τις δόσεις, έως ότου εγκρίθηκε η πώληση στη
γερμανική εταιρεία.
Όσον αφορά δε τη ρητορική
υπέρ των «ιδιωτικοποιήσεων», σύμφωνα με την οποία το θέμα είναι να εξασφαλίσει
έσοδα η Ελλάδα, καθώς επίσης να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των
πρώην επιχειρήσεων του δημοσίου επειδή δήθεν οι ιδιώτες είναι καλύτεροι
διαχειριστές από το κράτος, αρκεί κανείς να σκεφθεί τα εξής:
«Είναι σωστή η πώληση επιχειρήσεων στη χειρότερη
δυνατή χρονική περίοδο μίας χώρας, εν μέσω μίας βαθιάς ύφεσης και μηδενικών
μελλοντικών προοπτικών, όσον αφορά την οικονομία της; Μπορεί η πώληση
περιουσιακών στοιχείων σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές να βοηθήσει στην επίλυση
του προβλήματος των χρεών της; Από πού θα καλυφθούν
τα ετήσια έσοδα του προϋπολογισμού από τις κερδοφόρες εταιρείες (μερίσματα),
όπως ο ΟΠΑΠ; Εάν από την επί πλέον φορολόγηση τους, όπως κυκλοφορεί για τη
χειραγώγηση του όχλου, ποιος θα τις
εμποδίσει να έχουν την έδρα τους σε φορολογικούς παραδείσους;»
Περαιτέρω, υπάρχουν
προφανώς αρκετές άλλες πολύτιμες δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, τις οποίες θα
αναγκασθεί η Ελλάδα να ξεπουλήσει, αφού δεν της επιτρέπεται να αρνηθεί ακόμη
και όταν η τιμή που προσφέρεται είναι εξευτελιστική, ενώ στο
τέλος θα υπάρχει μία ή ελάχιστες προσφορές εκ μέρους των αγοραστών, για να
διατηρηθεί χαμηλή η τιμή. Η αιτία είναι το ότι, οι «δανειστές» έχουν
συμφωνήσει μεταξύ τους σχετικά με το ποιός θα αγοράσει τι, έτσι ώστε να μην
προκαλείται ανταγωνισμός και να ανεβαίνουν οι τιμές – όπως συνήθως συμβαίνει με
τις κατασχέσεις των σπιτιών ή/και με τις αναθέσεις δημοσίων έργων.
Ακριβώς για το λόγο ο
επόμενος αγοραστής θα είναι κάποια γαλλική εταιρεία, μετά κάποια αυστριακή κοκ,
ενώ ακόμη και όταν θα εξαγοράζονται ζημιογόνες επιχειρήσεις του δημοσίου, θα
μετατρέπονται πολύ γρήγορα σε κερδοφόρες, μέσω της αύξησης των τιμών πωλήσεως,
των απολύσεων, της μείωσης των μισθών κλπ. Για παράδειγμα, τα
εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς, η τιμή του νερού, του ηλεκτρικού κ.λπ.
θα εκτοξευθούν στα ύψη, γεγονός που
δεν διαφέρει ουσιαστικά από την επί πλέον φορολόγηση των Ελλήνων, αφού έτσι θα
μειώνεται το διαθέσιμο εισόδημα τους ανάλογα.
Εκτός αυτού, η
αύξηση των παραπάνω τιμών δεν θα κάνει προφανώς πιο ανταγωνιστική την ελληνική
οικονομία, αφού θα κλιμακωθεί το κόστος παραγωγής και διάθεσης για τις εγχώριες
επιχειρήσεις, κάτι που διαπιστώνεται ήδη από τα διόδια ορισμένων
εθνικών οδών, τα οποία είναι απαγορευτικά από τότε που οι δρόμοι δόθηκαν σε
ιδιώτες.
Σε κάθε περίπτωση, όλα θυμίζουν την «παλιά καλή αποικιοκρατική εποχή» –αφού οι Γερμανοί και οι
σύμμαχοι τους μεταχειρίζονται τους Έλληνες, τους Πορτογάλους κ.ά. όπως
προηγουμένως οι Βρετανοί τους Ινδούς ή τους Ιρανούς. Ούτε τότε ο στόχος ήταν η αύξηση
της ανταγωνιστικότητας των προτεκτοράτων, αλλά το αντίθετο, η
εκβιομηχάνιση τους απαγορευόταν αυστηρά.
Κλείνοντας, κάτω από τις
παραπάνω προϋποθέσεις, πόσο μάλλον όταν ολοκληρώθηκε ο αφελληνισμός των
τραπεζών με την αλλαγή των διοικήσεων τους, έτσι ώστε να δρομολογηθούν
απερίσπαστα οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις της ιδιωτικής περιουσίας των
Ελλήνων, δεν έχει νόημα να γράφει κανείς αναλύσεις, κάτι που δεν
συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια όπου όμως, όσο και αν προσπαθούσε κάποιος να
δείξει στους Έλληνες πού οδηγεί ο δρόμος, κανένας δεν αντιδρούσε. Άλλωστε
έχουμε γράψει αρκετές, τις οποίες μπορεί να διαβάσει κανείς στην ιστοσελίδα
μας, οπότε δεν χρειάζονται πολλές νέες, αρκεί
να θέλει κανείς να μάθει και να ενημερωθεί σωστά.
Τέλος, φυσικά η
Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει καλύτερη από την Ελβετία, αφού έχει πολύ
περισσότερες θετικές προϋποθέσεις –ακόμη
και τώρα, μέσα στην πιο σκοτεινή ιστορική της περίοδο.
Εν τούτοις δεν φτάνουν μόνο
οι προϋποθέσεις, εάν δεν θέλουν οι Έλληνες να αντιδράσουν ενεργητικά,
εάν φοβούνται, εάν σκύβουν το κεφάλι, εάν εθελοτυφλούν, καθώς επίσης εάν δεν
είναι πρόθυμοι να αλλάξουν τα κακώς κείμενα –γεγονός που σημαίνει ότι,
δεν έχει νόημα η θεραπεία μίας
ασθένειας εάν δεν την αποδεχθεί κανείς προηγουμένως θέλοντας να την
καταπολεμήσει, κυρίως όμως εάν δεν έχει την πρόθεση να σταματήσει εκείνες τις
κακές συνήθειες που του προκάλεσαν την αρρώστια.
Πηγή: Αnalyst.gr: http://www.analyst.gr/2016/07/25/i-leilasia-tis-elladas/
